Spektakl na podstawie opowiadania pt. "Pamiętnik Stefana Czarnieckiego" Witolda Gombrowicza.
Występują: Alina Czyżewska, Anna Kućko, Katarzyna Pielużek, Ewa Wruk, Konrad Stala, Przemek Wiśniewski

Scenografia: Zbigniew Siwek
Reżyseria: Przemek Wiśniewski
Premiera - kwiecień 1998 r.

"...Jeżeli chodzi o artystę, o kompozycję oni mają fantastycznie wytrenowanych wirtuozów amatorskich, nie dysponują jeszcze pełnym warsztatem ale ich młodość jest atutem nie do podrobienia..."
Olgierd Łukaszewicz, Tygodnik Pogranicze - luty 1999

"...Twórcom udało się przerobić prozę na dopracowane w każdym szczególe widowisko. Stefan-narrator usytuowany został na krawędzi iluzji teatralnej. Pozostała trójka aktorów dzięki błyskawicznym transformacjom odgrywała postaci rodziców, przedstawicieli szkoły, wojsko. Spektakl wyróżniał się umiejętnością ujmowania skomplikowanych problemów w błyskotliwe skróty. Bardzo to wszystko teatralne, a przy tym w równym chyba stopniu osobiste i wierne autorowi. KREATURY wytyczyły sobie własną ścieżkę ironii i dystansu, która może zaprowadzić zespół daleko..."
Anna Burzyńska, DIDASKALIA - czerwiec-sierpień, 2000

"...W oczach jury zwyciężył jednak krytyczny, nie kontemplacyjny stosunek do rzeczywistości (...) Był to "Gombrowicz na dzisiaj", świetnie zagrany, zinterpretowany i wypunktowany głos o dzisiejszej Polsce, o hurranarodowych załganiach i kompleksach..."
Tadeusz Szylejko, GAZETA WARMII I MAZUR - maj, 2000

„...W spektaklu, spójnym estetycznie, uderza warstwa obrazowa. Ruch sceniczny został doskonale opracowany. To on w dużej mierze relacjonuje wydarzenia. Skromna scenografia cały czas gra. Wystarczy białe płótno, pył we włosach, by zaabsorbować w tak znacznym stopniu uwagę widza. W pewnych fragmentach widz czuję się zagrożony. Aktorzy zwracają się bezpośrednio do niego uporczywie patrząc prosto w oczy zadają pytania, jakby chcieli usłyszeć od nas odpowiedź. Spektakl jest tak mocno zagrany, że aż chwieje się na granicy obrazoburstwa i obelgi. jest bardzo dynamiczny, a także odważny w sposobie przedstawiania cech Polaków. Aktorzy zademonstrowali całą paletę swych możliwości...”
Anna Kazimierczak, „Gazeta Festiwalowa” Łódzkich Spotkań Teatralnych grudzień, 1998

„...Spektakl, operujący bardzo spójnym, prostym, oszczędnym i pełnym ekspresji teatralnym językiem. (...) zarówno reżyser jak i aktorzy przekładają na scenę świat gombrowiczowskiej gęby widziany w wymiarze rodzinnym, państwowym, patriotycznym, damsko-męskim oraz wszelkich innych wymiarach tzw. stosunków społecznych. Podglądany zawsze w lustrze, oprawionym w pełen ironii dystans, w sposób bliski bardzo wrażliwości współczesnego widza...”
Danuta Piekarska, GAZETA LUBUSKA – marzec, 1999