Monodram w wykonaniu Konrada Stali

Reżyseria: Przemek Wiśniewski
Premiera - marzec 2002 r.

Bohater TANCERZA, zamiast znienawidzić go - kocha, zamiast pogardzać - wielbi, ponieważ jest zbyt bezsilny, aby mógł przeciwstawić własną rację istnienia racji żywotnego mecenasa. Potwierdza on mecenasa, ponieważ nie może go zniszczyć.
Witold Gombrowicz

"...Konrad Stala gra postać działającą wbrew logice i stereotypom. Ogarnięty obsesją na punkcie mecenasa Kraykowskiego, Tancerz ingeruje głęboko w jego prywatne życie. Śledzi, płaci rachunki, stara się wyprzedzać o krok jego myśli i działania. Wysyła anonimy do doktorowej, kochanki mecenasa. Uważa, że ta źle go traktuje, że jest niewdzięczna. Tancerz snuje sieć intryg, aby doktorowa doceniła swoje szczęście, jakim jest zainteresowanie ze strony Kraykowskiego. Gdy oburzony domniemaną obojętnością doktorowej, napotyka ją i mecenasa na schadzce w parku, dostaje ataku epilepsji i ląduje w szpitalu. Gdy już wie, że doktorowa odwzajemnia namiętne uczucia mecenasa, może odejść. Jednak jego obsesja nie mija, jest zbyt słaby, by oprzeć się aroganckiej wręcz sile, pewności siebie i energiczności mecenasa. Nie umie go znienawidzić, więc pozostaje mu tylko kochać go i wielbić..."
Anna Piechocka - GIIK - luty, 2007